Με ανέμους που σε ταχύτητα αγγίζουν τα 285 χλμ / ώρα ο τύφωνας Ντόριαν χτύπησε ήδη τα νησιά Άμπακος στις Μπαχάμες, προκαλώντας τις πρώτες σοβαρές ζημιές.

Πρόκειται για τον πιο ισχυρό τυφώνα που χτυπά τις Μπαχάμες και τον δεύτερο ισχυρότερο στον Ατλαντικό απ’ το 1950, όπως σημειώνει το CNN.

Ο τυφώνας, που αναβαθμίστηκε στην κατηγορία 5, την υψηλότερη της κλίμακας, χτύπησε αρχικά το μεσημέρι της Κυριακής τις περιοχές Elbow Cay και Marsh Harbour στα νησιά Άμπακος, που βρίσκονται στις βόρειες Μπαχάμες.

Απ’ το πέρασμα του τυφώνα ξηλώθηκαν στέγες και σημειώθηκαν διακοπές ρεύματος στις βόρειες Μπαχάμες και εκατοντάδες άνθρωποι αναζήτησαν καταφύγιο σε σχολεία και εκκλησίες.

«Καταστροφικές συνθήκες» αναφέρονταν στα νησιά Άμπακος και η καταιγίδα αναμένεται στη συνέχεια να χτυπήσει το Γκραντ Μπαχάμα, σύμφωνα με το κέντρο για τους τυφώνες.

Όπως ανακοίνωσε το Εθνικό Κέντρο για τους Τυφώνες πρόκειται για ένα επικίνδυνο φαινόμενο που αναμένεται να επηρεάσει τα νησιά Άμπακος για αρκετές ώρες. «Οι άνθρωποι στα Αμπάκο πρέπει να παραμείνουν στις εστίες τους» προειδοποίησε. 

Ο τυφώνας κινείται δυτικά με ταχύτητα 11 χλμ / ώρα και ήδη βρίσκεται σε συναγερμό και η Φλόριντα.

Περίπου 16.000 εργαζόμενοι στην εταιρεία ηλεκτροδότησης Florida Power & Light προετοιμάζονται για διακοπές ρεύματος λόγω του τυφώνα και οι Αρχές βρίσκονται επί ποδός.

Σύμφωνα με τους μετεωρολόγους η καταιγίδα, συνοδευόμενη από ισχυρούς ανέμους, θα αρχίσει να κινείται προς τη χερσόνησο της Φλόριντα το πρωί της Δευτέρας, με το Παλμ Μπιτς να υποδέχεται πρώτο τα έντονα φαινόμενα.

Όπως μετέδιδε το CNN, γύρω στις 8 το πρωί της Δευτέρας το«μάτι» του Ντόριαν αναμένεται να βρίσκεται περίπου 100 μίλια απ’ το δυτικό Παλμ Μπιτς και ο τυφώνας θα εξακολουθεί να βρίσκεται στην κατηγορία 5.

Εκατομμύρια άνθρωποι απ’ τη Φλόριντα έως την Καρολίνα βρίσκονται επί ποδός για τον Ντόριαν, καθώς οι Αρχές προειδοποίησαν πως ακόμη και αν ο πυρήνας του τυφώνα δεν περάσει απ’ τις ΗΠΑ είναι πιθανό να σαρώσει την ακτή καταιγίδα με ισχυρούς ανέμους, σύμφωνα με το AP.

Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης

της Νάνσης Τουμπακάρη

 

με τον Θανάση Παπαγεωργίου

 

Από 24 Σεπτεμβρίου, για έξι μοναδικές παραστάσεις, στοΔημοτικό Θέατρο Πειραιά

*Προσφορά προπώλησης μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου με γενική είσοδο 10€:

 

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και ο Θανάσης Παπαγεωργίουπαρουσιάζουν τον μονόλογο «ΕΓΩ, Ο ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ» για έξι μοναδικές παραστάσεις, από τις 24 μέχρι τις 29 Σεπτεμβρίου.

 

Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, μετά από μια πανηγυρική διετία στο ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟΑ, όπου απέσπασε διθυραμβικές κριτικές τόσο από την επίσημη κριτική, όσο και, κυρίως, από τους συναδέλφους του και μετά από τις συγκινητικές παραστάσεις στη Σύρο, τη γενέτειρα του Μάρκου όπου το κοινό τον αποθέωσε για την ερμηνεία του, θεώρησε απαραίτητη την παρουσίαση του μονολόγου «ΕΓΩ, Ο ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ’» ως φόρο τιμής - στην πόλη που λάτρεψε και τον λάτρεψε – τον Πειραιά

 

Ήταν μια υπόσχεση που είχε δώσει από την αρχή στα παιδιά του Μάρκου, να παρουσιάσει  την παράστασή του οπωσδήποτε στη Σύρο, στον τόπο που τον γέννησε, αλλά και στον Πειραιά, εκεί που ουσιαστικά μεγάλωσε, εργάστηκε, έζησε τα περισσότερα και πιο δύσκολα χρόνια της ζωής του και κυρίως δημιούργησε αυτό το τεράστιο καλλιτεχνικό μέγεθος που ονομάστηκε ‘’Πατριάρχης’’ του ρεμπέτικου.

 

Tο έργο της Νάνσης Τουμπακάρη βασισμένο πάνω στην αυτοβιογραφία του Μάρκου, έτσι όπως την κατέγραψε η Αγγελική Βέλλου-Κάϊλ, είναι η φωτογράφηση μιας από τις σκληρότερες περιόδους της Ελλάδας, με τρεις δικτατορίες, δύο παγκόσμιους πολέμους, τους Βαλκανικούς, τη Μικρασιατική καταστροφή, την Κατοχή, την Απελευθέρωση, τα Δεκεμβριανά, τον Εμφύλιο…

 

Μέσα σ’ αυτό το άστατο πολιτικό σκηνικό ο Μάρκος γράφει στίχους και μουσικές και χωρίς να το ξέρει, γίνεται αυτός που θα σφραγίσει από τότε και για πάντα το ελληνικό λαϊκό τραγούδι.Περνάει απ’ όλα τα στάδια. Σε μια περίοδο απαγόρευσης του μπουζουκιού, ζει τον ανηλεή πόλεμο όλων των μπουζουξήδων και φυσικά του δικού του, περνάει στη δειλή καθιέρωσή του ανάμεσα στους ‘μυημένους’, φτάνει στον κολοφώνα της δόξας του, αρρωσταίνει, παραγκωνίζεται, αλλά επιστρέφει πανηγυρικά για να καθίσει πάνω στον θρόνο που του στήσανε οι άξιοι που τον είχανε δάσκαλο.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

 

ΕΓΩ, Ο ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ της ΝάνσηςΤουμπακάρη

βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Αγγελικής Βέλλου-Κάϊλ που αποτελεί την αυτοβιογραφία του Μάρκου Βαμβακάρη.

Σκηνοθεσία/ Ερμηνεία: Θανάσης Παπαγεωργίου

Σκηνικό & ενδυματολογική επιμέλεια: Λέα Κούση

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

 

Παραστάσεις: 24 έως 29 Σπετεμβρίου 2019

Ημέρες & Ωρες : Τρίτη 24 έως Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019, στις 9.15 και Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου στις 8.00.  

 

Εισιτήρια: 13,00 γενική είσοδος - 10,00 ΑμΕΑ, άνεργοι, φοιτητές

Η είσοδος δεν θα επιτρέπεται σε παιδιά κάτω των 12 ετών

 

*Προσφορά μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου με γενική είσοδο 10€:https://www.viva.gr/tickets/theater/dimotiko-theatro-pirea/ego-o-markos-bambakaris/

 

Διάρκεια: 95 λεπτά

 

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 32, Πειραιάς 185 35

 

Ταμείο Θεάτρου | 210 4143 310

 

Ώρες Ταμείου:  

Τρίτη έως Παρασκευή: 10.00 - 14.00 και 18:00 - 21:00 

Σάββατο: 16.00 - 21.00 

Κυριακή: 16.00 - 20.00

www.dithepi.gr

 

 

15 Σεπτεμβρίου - Άλσος Νέας Σμύρνης

18 & 19 Σεπτεμβρίου - Κηποθέατρο Παπάγου

Μετά από 2 πολύ πετυχημένες θεατρικές περιόδους στο Εθνικό Θέατρο και μία ακόμα στο Θέατρο Τζένη Καρέζη, η παράσταση που έγινε το talk of the town και κέρδισε κοινό και κριτικούς, παρουσιάζεται για τελευταία φορά την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου στο Άλσος Νέας Σμύρνης και Τετάρτη 18 και Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου στο Κηποθέατρο Παπάγου.

Είναι η τελευταία ευκαιρία να δουν την παράσταση όσοι δεν την είδαν και όσοι θέλουν να την ξαναδούν.

Για την ερμηνεία τους στην παράσταση τιμήθηκαν η Ιωάννα Κολλιοπούλου με το βραβείο Μελίνα Μερκούρη και ο Γιάννης Νιάρρος με το βραβείο Δημήτρης Χορν.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο βραβευμένος σκηνοθέτης του κινηματογράφου Γιάννης Οικονομίδης έρχεται σε επαφή με τη θεατρική διαδικασία.

Το 2006 είχε αναθέσει στην ομάδα 90οC τη διασκευή και τη μεταφορά στο θέατρο της ταινίας του "Σπιρτόκουτο". Την αμέσως επόμενη περίοδο βραβεύτηκε με βραβείο κοινού στην κατηγορία "νεοελληνικού έργου".

Κι αν το έργο του εκείνο είχε ξεκλειδώσει την πόρτα της ελληνικής μικροαστικής οικογένειας, το πρώτο έργο που γράφει και σκηνοθετεί αποκλειστικά για το θέατρο, με τίτλο «Στέλλα κοιμήσου», μας εισάγει μέσα στην πολυτελή βίλα του νεόπλουτου Έλληνα, όπου η ευμάρεια συνυπάρχει με τη χυδαιότητα και οι σχέσεις έχουν το χρώμα του χρήματος. Η ωμότητα της γλώσσας και η κυνικότητα των συμπεριφορών είναι τα όπλα της παράστασης του Οικονομίδη, όπου ο θεατής αισθάνεται αυτόπτης μάρτυρας μιας κωμικοτραγικής «φέτας ζωής».

Το έργο

Σε μια οικογένεια όπου ο νόμος του πατέρα-αφέντη εφαρμόζεται με «μαφιόζικες» μεθόδους, η Στέλλα αρνείται να παντρευτεί αυτόν που της επιβάλλεται από το περιβάλλον της και επιμένει για το αυτονόητο δικαίωμα της προσωπικής επιλογής. Ο έρωτας όμως, ή οποιαδήποτε άλλη έκφραση ατομικής ελευθερίας, ακυρώνεται μπροστά στο συμφέρον, που υποχρεώνει σε υποταγή στις ειλημμένες αποφάσεις. Αξιοπρέπεια, ηθική τάξη και συναισθήματα θεωρούνται πολυτέλεια. 
Με αφορμή έναν απαγορευμένο έρωτα, το έργο καταγράφει τη σημερινή πραγματικότητα και ανατέμνει έναν κόσμο εδραιωμένο στο ψέμα, το χρήμα, τη χυδαιότητα και το έγκλημα. Το όνειρο της κοινωνικής ανόδου και της υλικής ευμάρειας εξουδετερώνει κάθε αξία και διαβρώνει συμπεριφορές και συνειδήσεις.
Το «Στέλλα κοιμήσου» γράφτηκε με τη δημιουργική συμμετοχή των ηθοποιών της παράστασης κατά τη διάρκεια των προβών. Κάθε παράσταση είναι ξεχωριστή, καθώς ο διάλογος διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό ζωντανά στη σκηνή, με βάση ένα συγκεκριμένο σενάριο.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία : Γιάννης Οικονομίδης

Επιμέλεια κειμένου: Βαγγέλης Μουρίκης

Σχεδιασμός φωτισμών : Bασίλης Κλωτσοτήρας

Βοηθός σκηνοθέτη/επιμέλεια κίνησης:Αντώνης Ιορδάνου

Σκηνογραφία : Ioυλία Σταυρίδου

Ενδυματολόγος : Γιούλα Ζωϊοπούλου

Μουσική : Μπάμπης Παπαδόπουλος

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Αντώνης Ιορδάνου (Θείος Τάκης)
Ιωάννα Κολλιοπούλου (Στέλλα Γερακάρη)
Μάγια Κώνστα (Θεία Βάσω)
Καλλιρρόη Μυριαγκού (Ελένη Γερακάρη)
Γιάννης Νιάρρος (Γιώργος Γερακάρης)

Θάνος Περιστέρης (Μάριος Αγγελής)
Στάθης Σταμουλακάτος (Αντώνης Γερακάρης)
Έλλη Τρίγγου (Ανθή Γερακάρη)

 
Η παράσταση είναι κατάλληλη για ανηλίκους άνω των 15 ετών.

 

15 Σεπτεμβρίου - Άλσος Νέας Σμύρνης στις 20:30

18 & 19 Σεπτεμβρίου - Κηποθέατρο Παπάγου στις 21:00

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 90 λεπτά

Για την παράσταση στο Άλσος Νέας Σμύρνης (15/9) διατίθενται εισιτήρια στο ταμείο του Άλσους δύο ημέρες πριν την πραγματοποίηση της (9 π.μ.-2 μ.μ. & 6 μ.μ.-10 μ.μ.)

Εισιτήρια για την παράσταση στο Κηποθέατρο Παπάγου προπωλούνται:

https://www.viva.gr/tickets/theater/khpotheatro-papagou/stella-koimhsou/

ΦΟΙΒΟΣ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑΣ 


Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΑΡΑΤΣΑ  

4 & 5 Σεπτεμβρίου
ΜΑΡΘΑ ΦΡΙΝΤΖΗΛΑ, USURUM

Η πιο όμορφη Ταράτσα της πόλης ξεκινά θριαμβευτικά τον τρίτο και τελευταίο μήνα της, γεμίζοντας λάμψη, χρώματα, τραγούδια και χαρά τον αθηναϊκό ουρανό! 

Με διαφορετικούς καλεσμένους κάθε εβδομάδα, ο Φοίβος Δεληβοριάςανανεώνει το ραντεβού του μαζί μας την Τετάρτη 4 και την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίουμε την ΜΑΡΘΑ ΦΡΙΝΤΖΗΛΑ και τους USURUM.

Οι δύο πρώτοι, υπέροχοι μήνες της Ταράτσας του Φοίβου πέρασαν με αλλεπάλληλα sold out και εξαιρετικές κριτικές, με όλες να συμφωνούν πως η τρίτη και τελευταία Ταράτσα μάλλον είναι και η καλύτερη! 

Στη σκηνή της εμφανίστηκαν - εκτός από τον μόνιμο και υπερταλαντούχο θίασο της - κάποια από τα πιο αγαπημένα και ενδιαφέροντα ονόματα από διάφορους χώρους της Τέχνης: Μαρίζα Ρίζου, Κατερίνα Πολέμη, La Dandizette, Ελένη Βιτάλη, Ορφέας Περίδης, Νίκος Ξύδης, Κατερίνα Βρανά, The Burger Project, Αριστοτέλης Ρήγας, Νατάσσα Μποφίλιου, Δήμητρα Σελεμίδου, ταχυδακτυλουργός Τζουλιάνο, Διονύσης Σαββόπουλος και Μιχάλης και Παντελής Καλογεράκης.

Η Ταράτσα επέστρεψε ανανεωμένη και φαντασμαγορική από τις διακοπές, για τον τελευταίο μήνα της, λίγο πριν περάσει για πάντα στην ιστορία των ομορφότερων -και πληρέστερων- καλοκαιρινών θεαμάτων αυτής της πόλης.

Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη λοιπόν του Σεπτεμβρίου. 

-Με έναν μόνιμο θίασο που αποτελείται από τους ήδη «συνεννοημένους»  

* την γνωστή πηγή φωτός και θεαματικό πολυεργαλείο Θανάση Αλευρά, σε ακόμα πιο δαιμονισμένη έκδοση  

*την τραγουδίστρια της φαντασίας μας Νεφέλη Φασούλη 

* τον εκκωφαντικό μάγο Alex De Paris 

 Αλλά και με μια δυνατή προσθήκη στο stand-up και στα κείμενα:   

*τον  Λόρδο Βύρωνα Θεοδωρόπουλο, με τα αδιάκοπα κωμικά ερωτηματικά του να προστίθενται στα δικά μας 

*με την εκστατική δημιουργική ομάδα του μαγεμένου σκηνοθέτη Άγγελου Τριανταφύλλου 

* με την θρυλική ιπτάμενη ορχήστρα του «Καλοριφέρ», τον Σωτήρη Ντούβα, τον Κωστή Χριστοδούλου, τον Σταμάτη Σταματάκη και τον Κώστα Παντέλη 

*με μία όαση-in-progress  που  θα λάβει για πρώτη φορά χώρα φέτος στην ταρατσιαία επικράτεια: το web radio της «Ταράτσας του Φοίβου», μια εκ του μηδενός δημιουργία και προσφορά της Μαργαρίτας Μυτιληναίου που όλο το καλοκαίρι παίζει ειδικά επιλεγμένη ελληνική και ξένη μουσική στο ύφος της Ταράτσας, παρακολουθεί τις πρόβες, συνομιλεί με τους καλεσμένους, έχει απροσδόκητους γκεστ σταρ και μιαν δίωρη εβδομαδιαία εκπομπή του Φοίβου που επιλέγει αγαπημένα του κομμάτια που δεν μεταδίδονται πουθενά. 

Αυτά και πολλά ακόμη μας περιμένουν τον τελευταίο μήνα της Ταράτσας του Φοίβου, που φέτος, στην τελευταία της "εμφάνιση" στο αθηναϊκό καλοκαίρι, καταφέρνει να χωρέσει τραγούδια μοναδικά και αγαπημένα, χορευτικές φιγούρες, μαγικά κόλπα, ξεκαρδιστική stand up comedy, καθηλωτικό μπουρλέσκ, λάμψη και στρας, υπέροχα νέα σκετς, μία σύντομη περίληψη της ιστορίας της Ελλάδας μέσα από μουσικές και χορευτικά άλματα με την περιγραφή του Αλέξη Κωστάλα, ανατρεπτικές αναφορές για τα politically correct και τα mix & match που καθορίζουν πια τη ζωή μας, τηλεοπτικές εκπομπές, λεωφορεία με υπερφυσικές δυνάμεις, νέους στίχους που θα τους μάθουμε, μουσικές που μεταμορφώνονται και περνούν στην απέναντι όχθη, δαιμονισμένους ρυθμούς που ξεσηκώνουν αλλά και άφθονη συγκίνηση.

Με όλα τα παραπάνω, η Ταράτσα είναι έτοιμη να πει ένα χαρούμενο αντίο πριν γίνει συνήθεια και υποχρέωση στους δημιουργούς της, όσο ακόμα βρίσκεται στο ύψος του κεφιού τους. 
Η ΤΑΡΑΤΣΑ ΤΟΥ ΦΟΙΒΟΥ 2019
Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη του Ιουλίου και του Σεπτεμβρίου

ΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
4+5
ΜΑΡΘΑ ΦΡΙΝΤΖΗΛΑ
USURUM

11+12
LOCOMONDO
ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΟΥ

18+19
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ
ΘΕΜΗΣ ΚΑΡΑΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΜΠΟΥΡΑΣ

25+26
ΦΙΝΑΛΕ ΕΚΠΛΗΞΗ
 
Συντελεστές: 
ΗΧΟΣ: Γιάννης Πετρόλιας 
ΗΧΟΛΗΠΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ : Κώστας Μιχόπουλος
ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Ελένη Στρούλια - Ζαΐρα Φαληρέα 
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΩΝ: Παναγιώτης Τσεβρένης 
ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΦΩTΙΣΜΩΝ: Βασίλης Πουφτής 
ΒΟΗΘΟΣ  ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Ιωάννα Μπιτούνη 
ΦΙΛΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ: Σιδερής Πρίντεζης 
ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ - a.k.a Γιακουμής:  Κώστας Δετώρος 
ΒΙΝΤΕΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ-ΑRTWORK: Δημήτρης Μακρής 
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΦΙΣΑΣ: Μυρτώ  Δεληβοριά 
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΗΣΗ: Χρήστος Γκίνης 

Παραγωγή: PROSPERO - Κατερίνα Σταματάκη,  www.prospero.com.gr
Διεύθυνση Παραγωγής: Δημήτρης Σταμάτης
Εκτέλεση Παραγωγής: Έφη Κουφοπούλου
Βοηθοί Παραγωγής: Βασιλική Γιαννακοπούλου - Ξένια Πολίτη
 
Ευχαριστούμε τον Ηλία Μαροσούλη και τον Άγγελο Κοταρίδη για την επιχειρηματική τους υποστήριξη στην παραγωγή και στην εξέλιξη της ταράτσας.
Τον Θανάση Μαροσούλη για τον συντονισμό.
 
Info:
Η ΤΑΡΑΤΣΑ ΤΟΥ ΦΟΙΒΟΥ» | Ιερά Οδός 13-15, Γκάζι
Έναρξη παραστάσεων: Από 5 Ιουνίου 2019 και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη
Ώρα έναρξης παραστάσεων: 20:30
Ώρα εισόδου κοινού: 19:30

Τιμές εισιτηρίων καθήμενων:
Α ΖΩΝΗ: 30 ΕΥΡΩ
Β ΖΩΝΗ: 23 ΕΥΡΩ
Οι θέσεις καθήμενων είναι σε τραπέζια των 12 και των 8 θέσεων και οι θεατές μπορούν να κάνουν κράτηση σε κάθε τραπέζι όσες θέσεις επιθυμούν λαμβάνοντας υπ' όψιν τους ότι θα κάθονται μαζί με άλλους. Η αγορά εισιτηρίου περιλαμβάνει τη θέαση του προγράμματος, για την οποία η αγορά ποτού δεν είναι υποχρεωτική. Για όσους πελάτες επιθυμούν να καταναλώσουν ποτά ή αναψυκτικά, θα υπάρχει τιμοκατάλογος στα τραπέζια.

Τιμή εισιτηρίου για bar και εξώστη καθήμενων: 
15 ΕΥΡΩ (με δώρο μία μπύρα)

ΠΡΟΣΦΟΡΑ: Κάθε εισιτήριο προσφέρει έκπτωση 20%  σε μία επόμενη παράσταση της ταράτσας  με την ταυτόχρονη αγορά του εισιτηρίου της επόμενης παράστασης.  

Τα ναζιστικά κρεματόρια δεν υπήρξαν μόνο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά τέθηκαν σε λειτουργία και στο Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη, όταν με την πυρπόληση ενός φούρνου και ενός σπιτιού στα οποία επίτηδες είχαν εγκλωβίσει άμαχο πληθυσμό, οι ναζί κατακτητές δολοφονούσαν 149 ανθρώπους και έγραφαν άλλη μία μαύρη σελίδα στα εγκλήματα πολέμου. Για να τιμήσει τη μνήμη των θυμάτων, ο Δήμος Πυλαίας – Χορτιάτη, όπως κάνει κάθε χρόνο, διοργανώνει σχετικές εκδηλώσεις.

Αποφράδα ημέρα λοιπόν, αλλά ταυτόχρονα και ημέρα μνήμης και θυσίας είναι η 2 Σεπτεμβρίου του 1944, όταν οι ναζί με τους Έλληνες συνεργάτες τους, έβαψαν στο αίμα το Χορτιάτη.

Προηγήθηκαν δύο ανταρτικές επιθέσεις σε δύο αυτοκίνητα, ένα του οργανισμού Ύδρευσης Θεσσαλονίκης που πήγαινε στο βυζαντινό υδραγωγείο για την απολύμανση της δεξαμενής από την οποία υδροδοτούνταν η Θεσσαλονίκη και στο οποίο οι επιβαίνοντες ήταν Έλληνες (ο ένας εκ των δύο επέζησε) και ακολούθησε ένα δεύτερο αυτοκίνητο με τρεις Γερμανούς και δύο Έλληνες και με τελικό απολογισμό τη διαφυγή δύο Γερμανών και την αιχμαλωσία των υπολοίπων. Οι διαφυγόντες επέστρεψαν στο Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης.

Οι περισσότεροι άντρες του Χορτιάτη ήταν στις δουλειές τους και οι εναπομείναντες είχαν δίλημμα αν έπρεπε να μείνουν ή όχι. Σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες πήραν τη διαβεβαίωση ή την εκτίμηση καλύτερα των ανταρτών, ότι δεν θα κινδυνεύσουν. Αυτά πάντα σύμφωνα με μία εκδοχή, καθώς υπάρχει και δεύτερη σαφώς διαφορετική, που αναφέρουμε στη συνέχεια του κειμένου.

Η σφαγή

Η ναζιστική πολεμική μηχανή που πάντα εξαντλούσε την αγριότητά της σε αμάχους, αφού με τους αντάρτες έπρεπε να πολεμήσει στα ίσια, περικύκλωσε το Χορτιάτη. Κινητοποιήθηκαν δυνάμεις που γέμισαν 20 φορτηγά με Γερμανούς στρατιώτες, αλλά και δυνάμεις του «αποσπάσματος καταδίωξης ανταρτών» του Φριτς Σούμπερτ (Jagdkommando Schubert). Ακολούθως έκαναν αυτό που ήξεραν καλύτερα, δηλαδή πλιάτσικο και πυρπολήσεις, ενώ όσοι κάτοικοι ήταν στο χωριό συγκεντρώθηκαν στο καφενείο. Οι κάτοικοι αυτοί οδηγήθηκαν έκλεισαν στο φούρνο του Στέφανου Γκουραμάνη, πολυβολήθηκαν από τους ναζί και μετά έβαλαν φωτιά για να κάψουν όσους δεν είχαν ξεψυχήσει από τις σφαίρες.

Κατάφεραν να γλιτώσουν μόνο δύο. Δείγμα της απανθρωπιάς των ναζί ήταν ότι οι όμηροι οδηγήθηκαν στο φούρνο υπό τη συνοδεία βιολιού και μάλιστα με εύθυμους σκοπούς που έπαιζε Γερμανός στρατιώτης. «Γλεντούσαν» δηλαδή τη σφαγή των αμάχων που προετοίμαζαν!! Όποιος επιχειρούσε να διαφύγει από το φλεγόμενο κτήριο, τον μαχαίρωναν οι Γερμανοί και οι Έλληνες ταγματασφαλίτες που ως άλλοι Νέρωνες «καμάρωναν» για τα έργα τους.

Μία άλλη ομάδα αμάχων την οδήγησαν στο σπίτι του Ευάγγελου Νταμπούδη και τους έκαψαν ζωντανούς. Άλλοι εκτελέστηκαν επί τόπου όταν προσπάθησαν να διαφύγουν και εντοπίστηκαν, γυναίκες βιάστηκαν και δολοφονήθηκαν.

Ο απολογισμός της αποφράδας ημέρας ήταν 149 νεκροί, μεταξύ αυτών 109 γυναίκες και κορίτσια και περίπου 300 σπίτια καμένα.

Δύο ημέρες μετά οι Γερμανοί ξαναγύρισαν για να ολοκληρώσουν το πλιάτσικο. Ο υπεύθυνος του Ολοκαυτώματος, ο Φριτς Σούμπερτ μετά τον πόλεμο δικάστηκε και εκτελέστηκε στην Αθήνα.

Μετά τον πόλεμο και με δεδομένη την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα και που τα προδρομικά σημάδια της ήταν ορατά και μέσα στην κατοχική περίοδο, υπήρξε αντιπαράθεση σχετικά με την αφορμή για το Ολοκαύτωμα.

Μία άποψη επιχείρησε να χρεώσει το Ολοκαύτωμα σε άστοχες και άκαιρες όπως τις θεωρούσε, ενέργειες του ΕΛΑΣ, που προκάλεσαν τους Γερμανούς στο να προχωρήσουν σε αντίποινα.

Από την πλευρά του ΕΛΑΣ ο τότε αντάρτης και μετέπειτα εικαστικός, Γιώργος Φαρσακίδης, γράφει μεταξύ άλλων στο βιβλίο του «Αναζητώντας την Ιθάκη…»:

«Στις 2 Σεπτέμβρη 1944, δύο δεκαοχτάχρονοι μαχητές του ΕΛΑΣ, ο γράφων και ο Σταύρος Δήμου (Σταύρακας) κατόπιν εντολής του καπετάν Χορτιάτη, ξαναστήσαμε ενέδρα στο Ρωμαϊκό Υδραγωγείο και χτυπήσαμε γερμανικό αυτοκίνητο, προπομπό φάλαγγας αυτοκινήτων που θα εκτελούσαν την προσχεδιασμένη σφαγή στο Χορτιάτη. Ο οδηγός του αυτοκινήτου τραυματίστηκε βαριά, όμως οι άλλοι δύο Γερμανοί, ύστερα από ανταλλαγή πυρών, κατάφεραν να διαφύγουν. Εμείς στείλαμε τον τραυματία για περίθαλψη και κάψαμε το αυτοκίνητο. Το χτύπημα του αναγνωριστικού αυτοκινήτου αποδείχτηκε σωτήριο για εκατοντάδες κατοίκους του χωριού, οι οποίοι, υπακούοντας στις προτροπές της οργάνωσης, κατάφεραν να διαφύγουν. Τα πάνω από εκατόν σαράντα πέντε άτομα, κυρίως γυναικόπαιδα, που παρέμειναν στο χωριό, δίνοντας πίστη στα λόγια του ιερέα και του προέδρου, που διατηρούσαν ’’καλές σχέσεις’’ με τους Γερμανούς, σφαγιάστηκαν ή κάηκαν ζωντανοί.

(…) Το ολοκαύτωμα, ως συμβάν, απουσιάζει τόσο από τα γερμανικά όσο και από τα βρετανικά αρχεία. Κι αναρωτιέται κανείς, για να συγκαλύψει άραγε ποιους μεγαλόσχημους συνεργούς εγκλημάτων πολέμου, ποιες πολιτικές ατιμίες και προδοσίες, έχει διαγραφεί αυτή η σελίδα; (Όπως είναι γνωστό, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Κουρτ Βαλτχάιμ είχε υπηρετήσει στο Γερμανικό Αρχηγείο Βορείου Ελλάδος ως αξιωματικός πληροφοριών)».

Επίσης στο βιβλίο του «Μία επαίσχυντη συμφωνία και το Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη», ο Γ. Φαρσακίδης αναφέρει: “Η Ελληνική Επίσημη Ιστοριογραφία ελάχιστα έχει ασχοληθεί με την πυρπόληση του Χορτιάτη. Και το βολικό παραμύθι για τους “κακούς αντάρτες” και τα γερμανικά αντίποινα για τον φόνο ενός ανύπαρκτου Γερμανού γιατρού, είχε για χρόνια παραπληροφορήσει τον κόσμο.

Το ολοκαύτωμα, σαν συμβάν, απουσιάζει παντελώς τόσο από τα, κατά τα άλλα σχολαστικά στην καταγραφή, γερμανικά, όσο και τα βρετανικά αρχεία. Κι αναρωτιέται κανείς, συγκαλύπτοντας άραγε ποιους μεγαλόσχημους συνεργούς εγκλημάτων πολέμου, ποιες πολιτικές ατιμίες και προδοσίες, έχει διαγραφεί αυτή η σελίδα;

Τον Αύγουστο του 1944, κατά μαρτυρία ανώτατων Γερμανών αξιωματούχων, όπως του Γκέμπελς, (που μετείχε κι ο ίδιος) του Φον Όβεν, του Γιόντλ και του Σπέερ, κλείστηκε μεταξύ Βρετανών και Γερμανών μια μυστική “Συμφωνία Κυρίων” που προέβλεπε την ανενόχλητη, από τους Βρετανούς, αποχώρηση από την Ελλάδα των Γερμανικών στρατευμάτων. Σε αντάλλαγμα οι Γερμανοί, με την βοήθεια των γερμανοεξοπλισμένων Ταγμάτων Ασφαλείας, εξουδετερώνοντας το Εαμικό Κίνημα, θα παραχωρούσαν τη Θεσσαλονίκη στους Άγγλους.

Μετά το τέλος του πολέμου η Επαίσχυντη Συμφωνία, που πρόδιδε τον κοινό Συμμαχικό αγώνα, δημοσιοποιήθηκε από τους Γερμανούς, αλλά όπως ήταν επόμενο, σαν πράξη πολιτικής ατιμίας, παραμένει από τους Βρετανούς μέχρι σήμερα “εν κρυπτώ”».

Πάντως η ιστορία των Μπλόκων και των Ολοκαυτωμάτων, οι θηριωδίες, τα εγκλήματα και τα πλιάτσικα των ναζί στη χώρα μας, αλλά και ευρύτερα στην κατεχόμενη Ευρώπη, είναι τόσα πολλά, που δεν υπάρχει χώρος για δικαιολογίες και για απόπειρες απόδοσης «ευθυνών», σε όσους αγωνίζονταν ενάντια στο αιμοσταγές θηρίο, που δήθεν το ερέθιζαν ακόμα περισσότερο, αντί «να κάτσουν στα αυγά τους».

Η oπισθοχώρηση των Γερμανών το 1944, σήμανε, απολύτως συνειδητά από την πλευρά τους, την εκδήλωση της εκδικητικής τους μανίας με σειρά σφαγών αμάχων.



πηγή / ΕΡΤ / Νάσος Μπράτσος /

Ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα, ο Ιμάνουελ Βαλερστάιν, άφησε προχθες την τελευταία του πνοή. Πολυγραφότατος και ευρυμαθής, υπήρξε από τους σημαντικότερους αναλυτές του παγκόσμιου συστήματος και της γεωπολιτικής. 

Σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών το 2014 προέβλεπε ότι η δομική κρίση του καπιταλισμού θα διαρκούσε για κάμποσες ακόμα δεκαετίες, προκαλώντας «χαοτικές αβεβαιότητες». Την ίδια ώρα και σε αντίθεση με τον κυρίαρχο φαταλισμό, υπογράμμιζε ότι η δράση των ατόμων και των κοινωνικών ομάδων είναι καθοριστική, «γιατί τίποτα δεν είναι προκαθορισμένο». 

Γεννημένος στη Νέα Υόρκη το 1930, σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και στην Οξφόρδη και από νεαρός ενδιαφέρθηκε για το αντι-αποικιακό κίνημα στην Ινδία, ενώ υποστήριξε και το φοιτητικό κίνημα του 1968. 

Το 1974 εκδίδει τον πρώτο τόμο του τρίτομου έργου του «The Modern World System», το οποίο και θα τον καταστήσει κύριο ανανεωτή της νεομαρξιστικής σκέψης. Στην ίδια δεκαετία, θα στρέψει, επιπλέον, το ενδιαφέρον του στη μελέτη των «αντισυστημικών» κινημάτων, όρος του οποίου η πατρότητα τού ανήκει.

Βιβλία του στα ελληνικά: «Σύγκρουση πολιτισμών;» (Θύραθεν, 2011), «Ευρωπαϊκός Οικουμενισμός» (Θύραθεν, 2010), «Για να καταλάβουμε τον κόσμο μας» (Θύραθεν, 2009), «Ουτοπιστική ή αλλιώς ιστορικές επιλογές για τον 21ο αιώνα» (Κέδρος, 2007), «Η παρακμή της αμερικανικής ισχύος» (Εξάντας, 2005), «Μετά το Φιλελευθερισμό» (Ηλέκτρα, 2004) και «Ιστορικός καπιταλισμός» (Θεμέλιο, 1987).

Αμερικανίδα αρνήθηκε να δώσει το νεφρό της στον παππού της, ο οποίος είχε ανάγκη μεταμόσχευσης με αποτέλεσμα αυτός να πεθάνει.

Όπως ανέφερε η ίδια σε ανάρτησή της στο facebook η άρνησή της είχε να κάνει με το γεγονός ο παππούς της  ήταν παιδόφιλος και μέλος της Κου Κλουξ Κλαν.

Γράφοντας στο γκρουπ I Dream Of Being This Petty, η γυναίκα ανέφερε ότι ο παππούς της χρειάστηκε να κάνει μεταμόσχευση νεφρού όταν αυτή ήταν έφηβη, ούσα η μοναδική κατάλληλη δότρια.

Ωστόσο, αρνήθηκε να τον βοηθήσει "γιατί ήταν στην ΚΚΚ και κακοποιούσε παιδιά".

Την ημέρα που αυτός πέθανε, ενεγράφη ως δωρήτρια οργάνων και σκοπεύει να δώσει το νεφρό της σε έναν άγνωστο.

Μια από τις πιο διαδεδομένες φράσεις που αποδίδονται στον Αϊνστάιν είναι πως «όταν εξαφανιστούν οι μέλισσες η ανθρωπότητα θα έχει ακόμα τέσσερα χρόνια ζωής». Αν και η πατρότητα αυτού του αφορισμού ελέγχεται, ωστόσο, ουδείς αμφιβάλλει για τη σημασία που έχουν αυτά - αλλά όχι μόνο αυτά - τα έντομα για τη διατήρηση της ζωής στον πλανήτη.

Οι μέλισσες είναι οι διασημότεροι - όχι όμως και οι μοναδικοί - επικονιαστές, δηλαδή γονιμοποιητές, των φυτών. Μεταφέρουν τη γύρη, που είναι τα γονιμοποιητικά κύτταρα των φυτών, από το ένα φυτό στο άλλο, συντελώντας καταλυτικά στην αναπαραγωγή τους. Δίχως αυτούς τους φτερωτούς επικονιαστές - και με δεδομένο ότι ο αέρας, επίσης ικανός επικονιαστής, δεν αρκεί για να να καλύψει… όλες τις ανάγκες - οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η τροφή μας θα περιοριζόταν δραματικά στο καλαμπόκι, το ρύζι και το σιτάρι. Είναι τόση και τέτοιας η σημασία τους, που μία μέση αποικία μελισσών υπολογίζεται ότι έχει 20 έως 40 φορές περισσότερη αξία για την επικονίαση των φυτών, παρά για την παραγωγή μελιού. 

Δεδομένου επίσης ότι οι μέλισσες είναι υπεύθυνες για το 60 - 70% - κάποιες μελέτες ανεβάζουν το ποσοστό και στο 80% - της γονιμοποίησης των φυτών και τουλάχιστον του 1/3 της γονιμοποίησης των καλλιεργειών, είναι προφανής ο κίνδυνος για το οικοσύστημα και για την παραγωγή τροφίμων, από την εξαφάνισή τους.

Αυτό, φυσικά, διόλου εμποδίζει την ανθρωπότητα να τις απειλεί με εξαφάνιση. Υπάρχουν περισσότερα από 800 είδη άγριας μέλισσας στην Ευρώπη, 7 από τα οποία ταξινομούνται από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) ως κρίσιμα απειλούμενα. Περίπου 46 είδη απειλούνται, 24 έχουν καταχωρηθεί ως ευάλωτα και 101 ως πολύ κοντά στο να απειληθούν. Αν και προς το παρόν θεωρείται απίθανο να εξαφανιστούν όλα τα είδη της μέλισσας, οποιαδήποτε στιγμή, ωστόσο, η απώλεια αυτών των απειλούμενων ειδών θα έχει μεγάλη επίδραση στην επικονίαση σε όλο τον κόσμο, εξαφανίζοντας φυτικά είδη, πάνω σε μερικά από τα οποία βασίζουμε και το καθημερινό φαγητό μας.

Το πρόβλημα όμως ξεπερνά τις μέλισσες. Υπάρχει μια ποικιλία από άλλα έντομα συμπεριλαμβανομένων των πεταλούδων, των «μπάμπουρων» κ.ά που κάνουν την υπόλοιπη δουλειά της επικονίασης και για τα οποία η ζωή επίσης δεν είναι εύκολη. Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι μέχρι και το 40% των ειδών εντόμων παγκοσμίων είναι σε αριθμητική πτώση. Τα έντομα αντιμετωπίζουν ποσοστά εξαφάνισης που είναι οκτώ φορές υψηλότερα από τα σπονδυλωτά. Στη Γερμανία, οι επιστήμονες κατέγραψαν απώλειες έως και 75% της συνολικής μάζας των εντόμων και μάλιστα σε προστατευόμενες περιοχές. Ας φανταστούμε τι γίνεται στις απροστάτευτες…

Αυτές οι τάσεις οδηγούν τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι περίπου το ένα τρίτο όλων των ειδών εντόμων - που υπολογίζονται στα 2 εκατομμύρια - μπορεί να απειληθεί με εξαφάνιση. Και ο αριθμός αυτός αυξάνεται κατά πάνω από 100.000 είδη κάθε χρόνο.

Δημιουργώντας... σύνδρομα στα έντομα

Τι συμβαίνει λοιπόν; Ας περιοριστούμε στις μέλισσες, αν και πολλές από τις αιτίες που τις απειλούν, αφορούν όλα τα έντομα. Αν και οι πρώτες παρατηρήσεις για την μείωση του πληθυσμού τους έγιναν κατά την δεκαετία του ’80, ωστόσο, χρειάστηκε να φτάσουμε την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα για να αρχίσουν να βαράνε «συναγερμοί» και τους επιστήμονες να αναφέρονται πλέον στο λεγόμενο Σύνδρομο Εγκατάλειψης Αποικιών Κυψελών (Colony collapse disorder).

Πρόκειται για το φαινόμενο που συμβαίνει όταν η πλειοψηφία των εργατριών μελισσών σε μια αποικία εξαφανίζεται και αφήνει πίσω τη βασίλισσα, πολλές προμήθειες και μερικές μέλισσες «νοσοκόμες» για να φροντίσουν τις υπόλοιπες ανώριμες μέλισσες. Αλλά χωρίς τις εργάτριες, η αποικία έχει ελάχιστο χρόνο ζωής και πεθαίνει.

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες κατέγραψαν το φαινόμενο από το 1998. Ιδιαίτερα έντονο ήταν στο Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ολλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ελλάδα, την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ελβετία και τη Γερμανία. Στην Ιρλανδία είχαν φτάσει αναφορές για μείωση του πληθυσμού ακόμη και σε ποσοστό άνω του 50%. Κανονική γενοκτονία. Το φαινόμενο άρχισε να γίνεται παγκόσμιο όταν άγγιξε κάποιες ασιατικές και αφρικανικές χώρες.

Μέσα σε έξι χρόνια, πριν από το 2013, χάθηκαν πάνω από 10 εκατομμύρια αποικίες λόγω του συνδρόμου, σχεδόν διπλάσιες από το κανονικό ποσοστό απωλειών λόγω άλλων παραγόντων.

Το σύνδρομο μπορεί να προκαλέσει σημαντικές οικονομικές απώλειες. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, η αξία των παγκόσμιων καλλιεργειών που επικονιάζονται με μέλισσες υπολογίστηκε σε περίπου 200 δισεκατομμύρια δολάρια το 2005.

Εκτός όμως από την έμμεση οικονομική συμβολή των μελισσών υπάρχει και η άμεση, αφού η μελισσοκομία είναι από τους δυναμικότερους κλάδους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, το παγκόσμιο μελισσοκομικό απόθεμα αυξήθηκε από περίπου 50 εκατομμύρια τόνους το 1961 σε περίπου 83 εκατομμύρια το 2014, όπερ σημαίνει περίπου 1,3% μέση ετήσια αύξηση. Η μέση ετήσια αύξηση επιταχύνθηκε στο 1,9% από το 2009, παρά την εμφάνιση του συνδρόμου.

Σύμφωνα με δικά της στοιχεία του 2018, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δεύτερη σε παραγωγή μελιού στον κόσμο, μετά την Κίνα. Κάθε χρόνο, 600.000 περίπου χιλιάδες μελισσοκόμοι και 17 εκατομμύρια κυψέλες παράγουν περισσότερους από 250 τόνους μέλι. Για την ιστορία, η Ελλάδα είναι έκτη σε αριθμό κυψελών στην ΕΕ, 16η σε αριθμό μελισσοκόμων και 6η σε παραγωγή μελιού.

Ωστόσο, η παραγωγή δεν καλύπτει τη ζήτηση της ΕΕ για αυτό, μόνο το 2016, εισήχθησαν 200.000 τόνοι μέλι, κυρίως από την Κίνα.

Η αύξηση της παραγωγής μελιού, δεν σημαίνει αναγκαστικά αύξηση κυψελών ή μελισσών. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο αριθμός των κυψελών μειώθηκε στο μισό στις ΗΠΑ και κατά το 1/3 στην Ευρώπη από τη δεκαετία του 1960 και παρόλο που σταθεροποιήθηκε σε περίπου 17 εκατομμύρια στην Ευρώπη και 2,6 εκατομμύρια στις ΗΠΑ την τελευταία δεκαετία, ο αριθμός των μελισσοκόμων εξακολουθεί να μειώνεται. Αυτό συμβαίνει λόγω της συγκεντροποίησης της παραγωγής σε όλο και λιγότερες επιχειρήσεις, φαινόμενο που αποτελεί συστατικό στοιχείο όλων των κλάδων της καπιταλιστικής οικονομίας. Οι μεγάλες επιχειρήσεις σήμερα έχουν περισσότερες κυψέλες, αλλά αντί αυτό να σημαίνει χαμηλότερα κόστη - όπως παρατηρείται σε άλλους κλάδους που συγκεντροποιούνται - στην μελισσοκομία εμφανίζονται υψηλότερα έξοδα, λόγω ακριβώς της μείωσης του πληθυσμού των μελισσών.

Έτσι, η σταθερότητα και αύξηση του πληθυσμού έχει εξελιχθεί σε μεγαλύτερη ανησυχία από την παραγωγή μελιού, με πολλούς μελισσοκόμους να αναγκάζονται να αγοράζουν αποικίες από ειδικές μονάδες. Η Ιταλία έχει καταστεί σημαντικός προμηθευτής μελισσών στην Ευρώπη. Η Νέα Ζηλανδία τις εξάγει στον Καναδά. Οι μελισσοκόμοι πρέπει επίσης να εκτρέφουν βασίλισσες ή να τις αγοράζουν από επαγγελματίες κτηνοτρόφους, να αντικαταστήσουν τις βασίλισσες σε μη παραγωγικές κυψέλες και να επιταχύνουν την παραγωγή αποικιών.

Το να βγάζεις μεγαλύτερη παραγωγή εξαντλώντας τους πόρους είναι μια πρακτική που, στην περίπτωση της μελισσοκομίας, επιδρά και στην διαμόρφωση του περιβάλλοντος και της φυσικής δίαιτας των μελισσών. Οι μελισσοκόμοι παίρνουν τόσο πολύ μέλι από τις αποικίες τους ώστε τα αποθέματα που αφήνουν στις μέλισσες να μην επαρκούν για το χειμώνα. Δίνουν επομένως σε κάθε αποικία μεταξύ δύο και πέντε κιλών ζάχαρης το φθινόπωρο, σε μορφή σιροπιού. Αυτό αρέσει στις μέλισσες και είναι εξαιρετικά επωφελές για τον μελισσοκόμο, καθώς το μέλι αξίζει πολύ περισσότερο από την τιμή της ζάχαρης. Βέβαια, υπάρχουν αντιρρήσεις σχετικά με τα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα της διατροφής των μελισσών με ζάχαρη και μερικοί μελισσοκόμοι προσπαθούν να τη διατηρήσουν στο ελάχιστο, αλλά οι περισσότεροι ασχολούνται κυρίως με την εξεύρεση του καλύτερου ή φθηνότερου σιροπιού.

Ποιες θεωρούνται οι βασικότερες απειλές για τις μέλισσες;

1. Τα εισαγώμενα είδη

Η κλιματική αλλαγή, με την άνοδο της θερμοκρασίας, επέτρεψε σε είδη που ζουν σε θερμότερα κλίματα να επεκταθούν βορειότερα. Θηρευτές από άλλες ηπείρους, παθογόνα παράσιτα και βακτήρια ενοχοποιούνται για την κατάρρευση των αποικιών των μελισσών σε όλο τον κόσμο.

Πρόσφατα, η εξάπλωση της ασιατικής σφήκας στην Ευρώπη προκάλεσε μεγάλη ανησυχία. Αυτό το ιδιαίτερα ικανό και επιθετικό είδος είναι ο απόλυτος εξολοθρευτής. Εισβάλλει στις κυψέλες, εξολοθρεύει τις μέλισσες - κυρίως δια αποκεφαλισμού - και αρκεί μία ασιατική σφήκα για να σκοτώσει μια ολόκληρη αποικία.

Σε ό,τι αφορά στους παθογόνους οργανισμούς, οι επιστήμονες θεωρούν ότι, δεδομένου πως ανέκαθεν αυτοί υπήρχαν, το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται μεγαλύτερες απώλειες από ασθένειες, ο χαμός των μελισσών από τέτοιες αιτίες συνδέεται πιθανότατα με την αυξημένη έκθεσή τους σε φυτοφάρμακα, η οποία μπορεί να βλάψει το ανοσοποιητικό τους σύστημα.

2. Τα φυτοφάρμακα

Η ρύπανση - ιδιαίτερα από την έκθεση σε φυτοφάρμακα - αποτελεί βασική αιτία της μείωσης των επικονιαστών.

Αν και τα εντομοκτόνα είναι το είδος των φυτοφαρμάκων που ενοχοποιούνται πρώτα, ωστόσο, τα ζιζανιοκτόνα χρησιμοποιούνται πέντε φορές περισσότερο στις καλλιέργειες από τα εντομοκτόνα. Αυτοί οι δολοφόνοι ζιζανίων στοχεύουν τεράστια ποικιλία από άγρια φυτά που όμως είναι απαραίτητα στην μελισσοκομία. Η γλυφοσάτη, το διάσημο ζιζανιοκτόνο της Monsanto που βρίσκεται στο στόχαστρο των οικολογικών κινημάτων και στο επίκεντρο δικαστικών υποθέσεων για πρόκληση καρκίνου σε ανθρώπους, θεωρείται ότι μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις και στην υγεία των μελισσών.

3. Η υπερθέρμανση

Η υπερθέρμανση του πλανήτη θεωρείται ότι είναι ένας σημαντικός παράγοντας της μείωσης των άγριων μελισσών. Μερικές άγριες μέλισσες μπορούν να επιβιώσουν μόνο σε ένα στενό εύρος θερμοκρασιών. Καθώς τα οικοσυστήματά τους θερμαίνονται, οι περιοχές όπου μπορούν να ζήσουν, στενεύουν. Για παράδειγμα, ορισμένες μπορεί να αναγκαστούν να μεταφέρουν τις απεοικίες του σε υψηλότερα υψόμετρα, όπου είναι πιο δροσερό, μειώνοντας όμως έτσι το χρόνο ζωής τους.

4. Η καταστροφή οικοτόπων

Ο τρόπος καλλιέργειας της γης συνδέεται με την πτώση της βιοποικιλότητας και την επικονίαση. Η γεωργία καταστρέφει τα μέρη που χρησιμοποιούν οι μέλισσες για να φτιάξουν τις αποικίες τους και μειώνει την ποικιλία της διατροφής τους.

Από την άλλη, ενώ αμέτρητα είδη εντόμων εξαφανίζονται σήμερα, αυτά που επιβιώνουν παίρνουν τη θέση τους, οπότε είναι απίθανο οι καλλιέργειες να σταματήσουν να επικονιάζονται σύντομα. Είδη όπως οι μπάμπουρες, η ευρωπαϊκή μέλισσα και οι κοινές μικρές μαύρες μύγες, που μπορούν να επιβιώσουν σε ένα τεράστιο εύρος θερμοκρασιών και συνθηκών, θα αποτελέσουν το κύριο είδος που επικονιάζει τις πηγές τροφίμων μας. Τουλάχιστον μέχρι να τα εξαφανίσουμε κι αυτά.

πηγή tvxs

Εβδομάδα εξελίξεων αναμένουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο σκιώδης υπουργός Οικονομικών των Εργατικών αποκάλυψε ότι το νομοσχέδιο για την αποτροπή του Brexit χωρίς συμφωνία θα κατατεθεί την ερχόμενη εβδομάδα και ενώ οι διαμαρτυρίες για το «πραξικόπημα» του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον, συνεχίζονται.

Ο Τζον ΜακΝτόνελ, αποκάλυψε (Sky News) ότι το νομοσχέδιο θα κατατεθεί την Τρίτη. «Μην υποτιμάτε το πόσο δύσκολο είναι να νομοθετήσεις μέσα σε μία εβδομάδα. Ο πρωθυπουργός το γνωρίζει αυτό και για αυτό αναστέλλει τη λειτουργία του κοινοβουλίου. Βουλευτές με εμπειρία δεκαετιών εξετάζουν το πώς θα μπορούσαμε την Τρίτη και την Τετάρτη και την Πέμπτη να προωθήσουμε ένα νομοθετικό μέτρο που θα μας επιτρέψει να εμποδίσουμε (την έξοδο χωρίς συμφωνία) χωρίς την έγκριση του κοινοβουλίου», τόνισε.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο εκπρόσωπος των Εργατικών για το Brexit, Κιρ Στάρμερ που δήλωσε (BBC) ότι «το σχέδιο είναι ένα: να εμποδίσουμε τον Μπόρις Τζόνσον να μας βγάλει από την ΕΕ χωρίς συμφωνία στις 31 Οκτωβρίου».

Στην αντίπερα όχθη, ο Βρετανός υπουργός Μάικλ Γκοβ εξέφρασε την πεποίθηση ότι η πλειοψηφία των βουλευτών θα στηρίξει τη στρατηγική του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον για το Brexit, αυτήν την εβδομάδα στο κοινοβούλιο.

Σε συνέντευξή του (BBC), ο υπουργός του Δουκάτου του Λάνκαστερ ρωτήθηκε αν η κυβέρνηση θα συμμορφωθεί στην περίπτωση που οι βουλευτές εγκρίνουν κάποιο νομοσχέδιο το οποίο θα είναι αντίθετο με τη στρατηγική της, να μην αποκλείει ένα Brexit χωρίς συμφωνία στις 31 Οκτωβρίου. «Ας δούμε τι θα λέει ο νόμος», απάντησε.

Ο Μάικλ Γκοβ επέμεινε πάντως ότι η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να επιτύχει μια συμφωνία με τις Βρυξέλλες και διαβεβαίωσε ότι δεν θα παρουσιαστούν ελλείψεις σε φρέσκα τρόφιμα εφόσον το Ηνωμένο Βασίλειο αποχωρήσει χωρίς συμφωνία στις 31 Οκτωβρίου. Παραδέχτηκε ωστόσο ότι θα αυξηθούν οι τιμές ορισμένων τροφίμων.

Όταν ρωτήθηκε αν η ελεύθερη μετακίνηση θα τερματιστεί στις 31 Οκτωβρίου απάντησε θετικά, ενώ στην ερώτηση αν η χώρα οδεύει προς εκλογές είπε: «Ελπίζω πως όχι».




πηγή ΕΦ.ΣΥΝ.